Muzeum KL Auschwitz-Birkenau (1940-1945)

„Kto nie pamięta historii skazany jest na jej ponowne przeżycie”
(George Santayana)

Auschwitz, niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady, to najbardziej rozpoznawalny symbol terroru, ludobójstwa i Shoah. Wśród około 50 milionów ludzi, którzy zginęli w czasie II wojny światowej, kilkanaście milionów stanowiły ofiary cywilne. Z tego ponad milion straciło życie w KL Auschwitz, który – obok kilku innych znaczących miejsc – znalazł się w tym roku szkolnym na liście naszych muzealnych wizyt. Na początku zwiedzania uczennice zostały poinformowane, że muzeum zostało utworzone staraniem byłych więźniów dla upamiętnienia „męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów” (Ustawa z 1947 r.). Chcąc zrozumieć intencje założycieli, zadawały pytania: „dlaczego?”, „po co?”. Tak rozpoczęła się nasza wędrówka śladami ofiar polityki eksterminacyjnej niemieckiej Trzeciej Rzeszy.

Z uwagi na trudną tematykę, przejście przez teren obozu i obiekty muzealne, wymagało od wszystkich uwagi i skupienia. Wobec tego przez cały czas zwiedzania towarzyszyły nam milczenie i sugestywna cisza. W powolnym spacerze za Przewodnikiem uczennice poznawały historię obozowego życia. W skupieniu oglądały zachowane do dziś poobozowe obiekty i ruiny, włącznie z ruinami komór gazowych i krematorium. Dla dziewcząt, które były na terenie byłego niemieckiego obozu pierwszy raz, na długo pozostanie w pamięci wystawa obejmująca zbiory pamiątek po ofiarach Holocaustu. Niemniej wizja obozowej architektury poruszyła serca nas wszystkich. Nie sposób bowiem przejść obojętnie wzdłuż części obozowego ogrodzenia nie obejmując myślami ludzi skazanych tu na śmierć – zarówno tych zasłużonych i cenionych jak i skromnych fachowców różnych profesji niemal z całej okupowanej przez Niemców Europy.

Dzień spędzony w tym wyjątkowym Muzeum okazał się więc wartościową lekcją historii, która lepiej niż cokolwiek innego wyraża tajemnicę konania niewinnej ofiary nazistowskiej ideologii. Mamy nadzieję, że bliższe poznanie tego szczególnego miejsca, wskaże nam właściwy kierunek w myśleniu o naszej przyszłości i sprawi, że z większą pokorą i czujnością będziemy przeżywać naszą codzienność!